مرکز تخصصی ثبت علامت تجاری و خرید و فروش برند
قانون علائم تجاری و طرح‌های صنعتی ایران درباره ثبت برند تجاری این چنین می‌گوید:
حق استعمال علامت تجاری فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رسانیده باشد.
به عبارتی دیگر هرگاه از طریق قانونی یک عبارت، اسم، شکل، طرح، لوگو و … را ثبت کنیم، به این عمل ثبت برند یا ثبت علامت تجاری می‌گویند. (بیشتر…)
برند فروشی یا برند آماده در واقع تمام مراحل ثبت برند و علامت تجاری را طی کرده و آماده بهره‌برداری می‌باشد.
در اختیار داشتن برند تجاری برای مالک آن یک نوع امتیاز است و جزء اموال و دارایی‌های وی تلقی می‌شود، بنابراین او این حق را دارد که در ازای دریافت مبلغی مشخص آن را به غیر واگذار نماید. (بیشتر…)
برند تجاری ریبوک (Reebok brand) در سال ۱۹۵۸ توسط دو نوه بنیان‌گذار کفش‌دوزی ایجاد شد و نام آن را با الهام از یک غزال آفریقایی، “ریبوک” نامیدند که نهایتا با کمپانی “فاستر و پسران” ادغام گردید. “جو” و “جف” فاستر این نام را در لغت‌نامه‌ای پیدا کردند که “جو فاستر” در دوران نوجوانی در یک مسابقه برنده شده بود. این دیکشنری نسخه جنوب آفریقایی بود که تلفظ آن با تلفظ انگلیسی تفاوت داشت. (بیشتر…)
برندسازی شهری که در فرهنگ بین‌المللی با واژه‌هایی چون Urban branding – Destination Branding – Place branding شناخته می‌شود در گذشته در قالب بازاریابی مکان، مقصد و مخصوصا در زمینه گردشگری شناخته می‌شد. امروزه با تغییر در استراتژی‌های مدیریت، برندسازی نسبت به بازاریابی اولویت یافته و دست‌اندرکاران و مسئولان شهری به برندسازی شهری می‌اندیشند. (بیشتر…)
علامت تجاری لبنیات و بستنی میهن در سال ۱۳۵۵ توسط برادران پایداری در شهر اسلامشهر واقع در استان تهران پایه‌گذاری شد. “ایوب پایداری” مدیرعامل و بنیان‌گذار نشان تجاری میهن که اکنون یکی از چهره‌های شاخص و استثنایی صنعت، تولید و کارآفرینی ایران است، از هیچ شروع کرده بود! وی پس از اینکه در دهه ۴۰ شمسی از روستای کندر به تهران مهاجرت کرد، مدتی به عنوان کارگر ساده ساختمانی فعالیت کرد و با اندوخته اندکی که بدست آورد گاری کوچکی خرید و کار فروش بستنی را آغاز کرد. (بیشتر…)
مهندس محمود خلیلی بنیان‌گذار صنعت گاز مایع در ایران و بنیان‌گذار برند تجاری بوتان در سال ۱۲۸۴ خورشیدی در تهران متولد شد، وی در ابتدا معلم بود و پس از شغل معلمی با ایجاد کارگاه تعمیر ماشین‌آلات در خیابان چراغ گاز تهران وارد عرصه صنعت شد. او در سال ۱۳۱۷ به ریاست اداره برق تهران منصوب شد و در همین دوران اولین کارخانه برق دولتی را ایجاد و راه‌اندازی کرد. مهندس خلیلی در سال ۱۳۲۹ در سفری به استان خوزستان متوجه شد که یکی از فرآورده‌های پر ارزش نفت یعنی گاز مایع، بدون استفاده سوزانده می‌شود. (بیشتر…)
علامت تجاری مک دونالد یکی از بزرگترین و معروفترین برندهای تجاری فست‌فود در جهان است. اولین شعبه‌ی این رستوران زنجیره‌ای در سال ۱۹۴۸ توسط ۲ برادر به نام‌های “ریچارد” و “موریس” مک دونالد در سن‌برناردینوی کالیفرنیا راه‌اندازی شد. منوی اولیه‌ی این رستوران شامل همبرگر، چیزبرگر، سیب‌زمینی سرخ کرده و نوشابه بود، تا آن‌ها بتوانند غذای ارزان را در اسرع وقت به مشتری‌های خود تحویل دهند. (بیشتر…)
برند شخصی برندی است که نشان دهنده‌ی چهره عمومی فرد باشد یعنی باید شخصیت درونی فرد با رفتار اجتماعی او یکی باشد و بتواند یک تصویر عمومی مشخص، قدرتمند و متقاعدکننده داشته باشد. برای داشتن برند شخصی قوی فرد باید نقاط ضعف و قوت خود را بشناسد. (بیشتر…)
برندینگ یا برندسازی دانشی است که با برتری دادن به یک برند تجاری باعث افزایش اعتبار و شهرت علامت تجاری در بازار رقابت می‌شود، اعتبار و شهرت یک نام تجاری به طور مستقیم می‌تواند منجر به فروش بیشتر و قیمت گران‌تر محصولات و خدمات شود، به زبان دیگر برندینگ یا برندسازی روش هوشمندانه تجارت و تولید ثروت است. (بیشتر…)
نوشابه‌ی کوکاکولا در سال ۱۸۸۶ و توسط یک داروساز به‌نام جان پمبرتون (John Pemberton) در کلمبوس جورجیا اختراع شد. این نوشیدنی ابتدا به‌عنوان دارو عرضه می‌شد و فرمول ساخت آن به‌صورت اتفاقی بعد از ترکیب شدن با آب گازدار بدست آمد. حق امتیاز برند کوکاکولا و فرمول ساخت این نوشیدنی که تعداد افراد کمی از آن مطلع هستند در سال ۱۸۸۹ توسط آسا کندلر (Asa Candler) خریداری شد و او شرکت کوکاکولا را در سال ۱۸۹۲ راه‌اندازی کرد. این شرکت امروزه به‌عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان نوشیدنی و مواد غذایی جهان شناخته می‌شود و دفتر اصلی آن در شهر آتلانتا ایالت جورجیا قرار دارد. برند کوکاکولا نوشیدنی‌های متنوعی تولید می‌کند و جالب است بدانید که برندهای فانتا، دسانی، اسپرایت و زیرو زیر مجموعه‌ی کوکاکولا هستند.
جان پمبرتون که دکتر داروساز بود بعد از شرکت در جنگ جهانی و به پایان رسیدن جنگ، داروهای زیادی اختراع کرد اما همه‌ی آن‌ها با شکست مواجه شدند و هیچ‌کدام از آن‌ها برای او پول‌ساز نبودند. او تصمیم داشت چیزی اختراع کند که از نظر تجاری درآمد خوبی داشته باشد. بنابراین جان پمبرتون پس از رفتن به آتلانتا تصمیم گرفت که شانس خود را در بازار نوشیدنی امتحان کند. در آن زمان نوشیدنی‌های گازدار در میان مردم محبوب بودند از این رو تصمیم گرفت نوشیدنی گازدار جدیدی را درست کند و فکر می‌کرد شانس خوبی در بازار داشته باشد. به این ترتیب نوشابههای کوکاکولا برای اولین‌بار تولید شدند. در آن زمان کوکائین و کافئین دو ماده‌ی اصلی این نوشیدنی را تشکیل می‌دادند. کوکائین از برگ کوکا (Coca) گرفته می‌شد و کافئین آن نیز از دانه‌ی کولا (Kola) بدست می‌آمد (بعدها کوکائین این نوشابه از فرمول آن حذف شد). درواقع نام این نوشیدنی یعنی Coca-Cola هم از ترکیب نام دو ماده‌ی اصلی آن گرفته شده است که حرف K در کلمه‌ی Kola برای مقاصد تجاری به حرف C تغییر کرده است.
جان پمبرتون در هر گالون از شربت ۵ اونس (حدود ۱۴۲ گرم) برگ کوکا می‌ریخت که در آن زمان مقدار قابل توجهی بود. آسا کندلر این فرمول را تغییر داد و مقدار آن را به یک دهم کاهش داد. به طوریکه تخمین زده می‌شد در هر لیوان از این نوشابه ۹ میلی‌گرم از برگ کوکا باشد. اما فرمول ساخت این نوشیدنی بازهم تغییر کرد و در سال ۱۹۰۳ برگ کوکا به‌طور کامل از فرمول ساخت این نوشیدنی کنار گذاشته شد. دانه‌های کولا منبع کافئین هستند و به‌عنوان طعم‌دهنده استفاده می‌شدند. دولت آمریکا در سال ۱۹۱۱ از این شرکت درخواست کرد که کافئین را از نوشیدنی‌های خود حذف کند. اما دادگاه به نفع شرکت کوکاکولا رای داد و تنها شرط آن‌ها این بود که باید از این به بعد نام کافئین و مقدار آن را در لیست مواد تشکیل‌دهنده در پشت بسته‌بندی محصولات درج کنند.
جان پمبرتون هر لیوان از نوشابههای کوکاکولا را به قیمت ۵ سنت به مشتریانش می‌فروخت و روزانه به‌طور متوسط ۹ لیوان نوشابه در آتلانتا فروخته می‌شد. امروز تخمین زده می‌شود که میزان فروش روزانه‌ی این نوشابه ۱.۹ میلیارد بطری در سراسر جهان است. از آنجایی که پمبرتون هیچ دانشی در مورد بازاریابی نداشت، ثبت فرمول ساخت این نوشیدنی و طراحی لوگوی آن را فرنک رابینسون (Frank Robinson) برعهده گرفت. امروزه لوگوی این برند به همان صورت نوشته می‌شود که فرنک رابینسون طراحی کرده بود. جان پمبرتون کمی قبل از مرگ خود در سال ۱۸۸۹ حق امتیاز و فرمول سری ساخت این نوشابه‌ها را به مبلغ حدود ۲ هزار و سیصد دلار به آسا کلندر فروخت. کلندر از برند کوکاکولا یک نوشیدنی ملی آمریکایی ساخت که اسمش هم معنی با زندگی به سبک آمریکایی است. او اولین مدیرعامل شرکت کوکاکولا بود و توانسته بود برند کوکاکولا را بطور رسمی وارد دنیای تجارت کند. بطوریکه برای نخستین بار توانست این نوشیدنی را به خارج از مرزهای آمریکا صادر کند. پمبرتون در سال ۱۸۸۸ از دنیا رفت و هرگز نتوانست شاهد موفقیت چشم‌گیر اختراع خود باشد.
آسا کندلر یک مرد موفق اهل تجارت بود که توانسته بود کوکاکولا را از یک اختراع تبدیل به یک تجارت کند. او می‌دانست که مردم در خیابان تشنه هستند و با استفاده از راه‌های خلاقانه نوشیدنی‌های خود را به آن‌ها معرفی می‌کرد. روش‌های تبلیغاتی کندلر بسیار موثر بود به‌عنوان مثال او در میان مردم کوپن پخش می‌کرد و آن‌ها را تشویق می‌کرد که این نوشیدنی را برای اولین بار و به‌طور رایگان میل کنند. او همچنین روی وسیله‌های مختلفی مانند ساعت، تقویم و حتی ترازوی دارو فروشی‌ها برند کوکاکولا را چاپ می‌کرد تا مردم نام این برند را در هر جایی که هستند ببینند و با آن آشنا شوند.
در سال ۱۹۸۴ یک تاجر اهل میسی‌سیپی اولین شخصی بود که به ذهنش رسید این نوشیدنی‌ها را در بطری‌های مخصوص به فروش برساند. او ۱۲ عدد از این بطری‌ها را برای کندلر فرستاد اما هیچ پاسخ مثبتی از طرف او دریافت نکرد. کندلر یک تاجر فوق‌العاده باهوش بود ولی این موضوع را درک نکرد که آینده‌ی نوشابههای کوکاکولا در عرضه کردن آن‌ها در بطری‌های قابل حملی است که مصرف‌کنندگان بتوانند آن‌ها را در هرجایی با خود حمل کنند. ۵ سال بعد دو وکیل به نام‌های بنجامین توماس (Benjamin Thomas) و جوزف وایتهد (Joseph Whitehead) ایده‌ی فروختن نوشابه‌ها داخل بطری‌های مخصوص را بار دیگر مطرح کردند و این‌بار توانستند کندلر را قانع کنند و حق انحصار فروش هر بطری نوشیدنی را به قیمت یک دلار به ثبت رساندند.
رابرت وودراف (Robert Woodruff) شخصی بود که بسیار بر موفقیت شرکت کوکاکولا تأثیر گذاشته بود. در سال ۱۹۲۳ یعنی ۴ سال بعد از زمانی که پدرش ارنست وودراف (Ernest Woodruff) شرکت کوکاکولا را از آسا کندلر خریداری کرد، رابرت ریاست شرکت را برعهده گرفت. کندلر کوکاکولا را به مردم آمریکا معرفی کرد اما رئیس جدید این شرکت یعنی وودراف ۶۰ سال از عمر خود را صرف معرفی برند کوکاکولا به تمام مردم دنیا کرد. وودراف یک نابغه‌ی بازاریابی بود که از هر فرصت مناسبی برای تبلیغات استفاده می‌کرد. او در سال ۱۹۲۸ نوشابههای کوکاکولا را برای اولین‌بار با بازی‌های المپیک که در آمستردام برگزار می‌شد با مردم آشنا کرد. وودراف نوشابه‌ها را در بسته‌بندی‌های ۶ تایی عرضه می‌کرد تا مشتری‌ها راحت‌تر بتوانند از نوشابه در منزل یا هنگام رفت‌وآمد استفاده کنند. این حرکت باعث شد تا کوکاکولا وارد زندگی‌های مردم شده و جزئی از آن شود که موفقیت بزرگی برای این شرکت محسوب می‌شد.
یکی دیگر از ایده‌های رابرت وودراف برای تبلیغات این بود که او در سال ۱۹۴۱ که آمریکا وارد جنگ جهانی دوم شده بود اعلام کرد هر مردی که یونیفرم جنگی به تن داشته باشد یک بطری نوشابه را می‌تواند به قیمت تنها ۵ سنت خریداری کند. در سال ۱۹۴۳ یکی از ژنرال‌های جنگ یک پیغام ضروری برای شرکت کوکاکولا فرستاد و از آن‌ها درخواست کرد تا نوشابههای خود را با کشتی به مناطق جنگی بفرستند. در دوران جنگ بسیاری از افراد اولین‌باری بود که این نوشیدنی را امتحان می‌کردند و از طعم و مزه‌ی آن خوششان آمده بود. بعد از به پایان رسیدن جنگ تجهیزات آن‌ها در همان مناطق باقی ماند و مقدمه‌ی ساختن کارخانه‌های نوشابه سازی در کشورهای دیگر فراهم شد. هدف وودراف برای شناساندن این محصول به جهانیان در حال محقق شدن بود و از سال ۱۹۴۰ تا ۱۹۶۰ تعداد کشورهایی که نوشابههای کوکاکولا را بسته‌بندی می‌کردند تقریبا ۲ برابر شده بود.
شرکت کوکاکولا در سال ۲۰۰۹ متعهد شد که فعالیت‌های خود را به گونه‌ای تغییر دهد که تأثیر مثبت بیشتری روی سبک زندگی مردم داشته باشد. در راستای این هدف آن‌ها تصمیم گرفتند تا نوشیدنی‌های متفاوتی را برای هر سبک زندگی تولید کنند، حمایت بیشتری از برنامه‌های مرتبط با سلامتی داشته باشند و با بازیافت بسته‌بندی‌هایشان به حفظ محیط زیست کمک کنند. این شرکت همچنین به فعالیت‌های حمایتی خودش از رویدادهای ورزشی مانند جام جهانی فوتبال FIFA و مسابقات المپیک لندن و برزیل ادامه داده است.
امروزه حدود ۱.۹ میلیارد بطری نوشابه‌ی کوکاکولا در سراسر جهان به فروش می‌رسد و ارزش این برند به ۸۳.۸ میلیارد دلار رسیده است. این یعنی ارزش برند کوکاکولا از برندهایی مانند: پپسی، ساب‌وی و کی‌اف‌سی نیز بیشتر است. یکی از عوامل موفقیت این برند تبلیغات خلاقانه و گسترده‌ی آن است. این برند حتی از اپل و مایکروسافت نیز هزینه‌ی بیشتری بابت تبلیغات خود پرداخت می‌کند و روزبه‌روز به تعداد محصولات و مصرف‌کنندگان آن افزوده می‌شود.
برند نمادی است که باعث می‌شود تا محصولات جایگاه خاصی در ذهن مصرف‌کننده ایجاد کنند، اصلی‌ترین مزیت برند این است که باعث ایجاد تمایز محصول از محصولات دیگر می‌شود.
امروزه هیچ محصولی بدون داشتن برند مخصوص به خود نمی‌تواند در بازار بین‌الملل حضور داشته باشد. در واقع برند معرف یک محصول، شرکت یا فرد و مکان است. برند و برندسازی، امکان ایجاد شناخت برای مصرف‌کننده را فراهم می‌کند.
برای ثبت برند یا علامت تجاری باید مراحلی طی شود که عبارتند از:
ابتدا باید یک نام برای برند خود انتخاب کنید و به پایگاه اینترنتی مالکیت صنعتی ثبت علایم تجاری به آدرس http://ip.ssaa.ir مراجعه کنید سپس باید ثبت اظهارنامه در سامانه اداره مالکیت صنعتی را انجام دهید که مراحل آن عبارتند از:
همچنین برای ثبت برندهای فارسی باید مجوزی بر فعالیت مرتبط با آن نام تجاری ارائه شود و برای ثبت برندهای لاتین علاوه بر داشتن مجوز فعالیت مرتبط، باید کارت بازرگانی نیز ارائه داد و برای جهانی‌کردن برند یا ثبت بین‌المللی برند اول باید آن را در کشور مبدأ ثبت کرده و بعد از طریق معاهده مادرید آن را ثبت نموده تا در کشورهای عضو معاهده که شامل ۸۵ کشور می‌باشد نیز از حمایت قانونی بهره‌مند گردد.
حال اگر شخصی برای شروع فعالیت کسب و کار خود عجله دارد و زمانی برای انجام مراحل اداری ثبت برند ندارد می‌تواند در زمان صرفه‌جویی کرده و نسبت به خرید برند آماده اقدام کند.
شرکت اپل یک شرکت چند ملیتی آمریکایی است و زمینه فعالیت آن طراحی و ساخت لوازم الکترونیکی مصرفی و نرم‌افزار کامپیوتر می‌باشد. این شرکت در آغاز با نام کامپیوتری (Apple Computer Inc) در کوپرتینو ایالت کالیفورنیا واقع در دره سیلیکون کشور آمریکا تأسیس شد. برند اپل در دهه هفتاد میلادی با معرفی ریزرایانه‌های اپل I، اپل II، اپل III و پس از آن مکینتاش به بازار به آغاز و گسترش نوعی رایانه شخصی کمک فراوانی نمود. مشهوریت بیشتر برند اپل به‌دلیل تولید سخت‌افزارهای نوین و دارای طراحی صحیح می‌باشد. محصولات سخت افزاری این شرکت آیپد، آی‌مک، مک بوک، آی‌پاد، آیفون، اپل واچ و اپل تی‌وی می‌باشد. زمینه فعالیت دیگر این شرکت تولید نرم‌افزار می‌باشد نرم افزارهای ای‌تونز، آی‌لایف، آی‌ورک و سیستم عامل مورد استفاده در رایانه‌های این شرکت مک اواس ده نیز نمونه‌هایی از فعالیت نرم‌افزاری این شرکت می‌باشد.
استیو جابز که مدیریت اجرای این شرکت را داشته یک ماه قبل از مرگ خود از ریاست این شرکت کناره‌گیری کرده و تیم کوک را جایگزین خود نمود.
برند اپل یکی از برجسته‌ترین و شناخته شده‌ترین برندها در جهان می‌باشد و این نماد بطور برجسته در تمام محصولات اپل و فروشگاه‌های اپل دیده می‌شود نماد اصلی برند اپل توسط استیو جابز و رون وین طراحی شده که نماد نیوتن را نشان می‌داد در حالی که زیر یک درخت سیب نشسته است البته این طرح با طرح مشهور سیب رنگین کمان که یک گاز از کنار آن گرفته شده به سرعت تعویض شد که این طرح یکی از طرح‌هایی بود که راب جانوف (en) در سال ۱۹۷۷ میلادی طراحی کرده بود. برند اپل در سال ۱۹۹۸ تک رنگ شد بدون اینکه رنگ خاصی برای آن به‌کار رود، برای مثال سیب بر روی PowerMac G۵ و Apple iMac خاکستری است، در Mac OS X به صورت پیش فرض آبی است.
در سه ماه آخر سال ۲۰۱۴ اپل ۱۸ میلیارد دلار سود نمود و رکورد بی‌سابقه‌ای را ثبت نمود جالب است بدانید که در سال ۱۳۹۲ مجموع درآمدهای نفتی ایران ۶۴ میلیارد و ۷۸۹ میلیون دلار بوده است و درآمد برند اپل تنها در سه ماهه پایانی سال ۲۰۱۴ بالغ بر ۷۴/۶ میلیارد دلار بود که سود ۱۸ میلیارد دلاری را برای این شرکت در پی داشت.
در سال ۲۰۱۷ برند اپل برای دهمین سال متوالی، عنوان تحسین شده‌ترین شرکت فناوری اطلاعات در جهان را به خود اختصاص داد.
کمپانی اپل در سال ۱۹۷۱ توسط استیو وزنیاک، رونالدوین و استیو جابز تاسیس شد. استیو جابز ۱۶ ساله بود و استیو وزنیاک مهندس کامپیوتر و ۲۱ سال سن داشت. رونالدوین در کمتر از دو هفته پس از تأسیس شرکت سهام خود را به جابز و وزنیاک واگذار کرد. با گذشتن شش سال از آشنایی این دو نفر در سال ۱۹۷۷ این کمپانی با معرفی کامپیوتر شخصی Apple I که در گاراژ خانه جابز به صورت دستی ساخته شده بود رسماً با نام تجاری Apple Computer Inc به بازار تکنولوژی ورود کرد. این برند در زمان کوتاهی با فروختن تعداد از این کامپیوتر شخصی، برای خود اعتبار جذب کند. در سال ۱۹۹۷ اپل کامپیوتر شخصی جدیدتری یعنی Apple II را به بازار وارد کرد این کامپیوتر به علت مجهز بودن به فلاپی درایو ۵٫۲۵ اینچی از رقیبان آن دوره خود در بازار جلو زد. اپل در سال ۱۹۸۰ سعی کرد با معرفی مدل Apple III که نوع پیشرفته سری Apple II بود با آی‌بی‌ام که بزرگترین رقیب آن دوره بود وارد رقابت جدی شد. ای‌بی‌ام با تجهیز کامپیوترهای خود به سیستم عامل DOS توانسته بود سهم زیادی از بازار فروش را به خود اختصاص دهد اما اپل به علت مشکلاتی که در طراحی مدلش وجود داشت مجبور به بازگردانی صدها Apple III فروخته شده به کارخانه شد و با تعیین و تشخیص راه حل‌های ممکن برای رفع مشکل مدل Apple III ایده ساخت مدلی جدید را بدست آورد.
دوران طلایی برند اپل در سال ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۱ بود که با ارائه مدل جدیدی از کامپیوترهای قابل حمل توسط اپل در سال ۱۹۸۹ به اسم Macintosh Portable آغاز شد و سپس بعد از آن نوت بوک PowerBook وارد بازار شد. نوت بوک توانست در سال ۱۹۹۱ سود زیادی را نصیب این کمپانی کند. این دوران برای برند اپل بسیار سودآور و درخشان بود.
ولی دوره طلایی ادامه پیدا نکرد و بعد از آن دوره مایکروسافت ویندوز یک رابط جدید را نمایش داد که از دید بسیاری از مردم از نظر کارایی به راحتی مکینتاش بود و شرکت اپل، مایکروسافت را به کپی‌برداری از روی مکینتاش متهم کرد اما بی‌فایده بود و ویندوز به پیشرفت خود ادامه داد. در دهه ۹۰، اپل خط تولید خود را گسترده نمود و به محصولات خود تنوع بخشید هزینه تولید این گوناگونی محصولات از یک طرف و گسترش محبوبیت مایکروسافت ویندوز که با تبلیغات زیادی همراه بود از طرف دیگر منجر شد اپل تا مرز ورشکستگی برود.
برند اپل در اوایل دهه ۹۰ به این نتیجه رسید که باید برای ماندگاری در دنیای کامپیوتر مکنتیاش را بازنویسی کند.
طرفداران برند اپل در سال ۱۹۹۴ با اتحاد اپل با رقیب قدیمی خود یعنی IBM و موتورولا غافلگیر شدند و این یک پیشنهاد برای تولید یک کامپیوتر جدید بود که از سخت‌افزار IBM و موتورولا و نرم‌افزار اپل استفاده می‌کرد. اپل با اتحاد (AIM Apple IBM Motorola) انگیزه داشت تا از مایکروسافت تنها رقیبش پیشی بگیرد. اپل خط تولید Power Macintosh را تاسیس کرد که این خط تولید از پردازنده PowerPC IBM بجای سری ۶۸k موتورولا استفاده می‌کرد همچنین سیستم‌عامل اپل برای پردازنده جدید بازنویسی شد.
۹ ژوئیه ۱۹۹۷ هیئت مدیره اپل جابز را بعد از ۱۲ سال ضرر مالی و ارزش سهام پایین مدیرعامل شرکت منصوب کرد و جابز کار خود را به‌عنوان مدیرعامل موقت شروع کرد و دست تغییرات زیادی در ساختار اپل زد. یک‌سال بعد از برگشت جابز به شرکت یعنی در سال ۱۹۹۸ اپل iMac را که یک مکینتاش کامل بود به بازار معرفی کرد، یک طراحی جدید که بیشتر استانداردهای برند اپل را مانند SCSI و ADB حذف کرده و بجای آن دو درگاه USB قرارداده بود ۸۰۰٬۰۰۰ سیستم iMac در سال ۹۸ فروخته شد.
برند اپل در اواخر ۲۰۰۱ اولین دستگاه پخش دیجیتال موسیقی قابل حمل یعنی iPod را ارائه کرد. این محصول به طرز عجیبی موفقیت آمیز بود و بیش از ۴۲ میلیون فروش کرد. در ژوین ۲۰۰۵ جایز در یک سخنرانی از فروش کامپیوترهای جدید مکینتاش با پردازنده اینتل در ژانویه ۲۰۰۶ خبر داد و اعلام نمود انتقال مکینتاش از PowerPC به Intel تا سال ۲۰۰۷ طول می‌کشد.
در دهم ژانویه سال ۲۰۰۶ برند اپل اولین رایانه‌هایش را با پردازنده اینتل ارائه کرد. لپ‌تاپ جدید MacBook Pro جایگزین سری قدیمی PowerBook شد که این لب‌تاپ‌ها ۴ برابر سریع‌تر از قبلی بود.
برند کاله در سال ۱۳۶۹ توسط غلامعلی سلیمانی در آمل تاسیس شد، غلامعلی سلیمانی متولد ۲۵ خردادماه ۱۳۲۵ در شهر آمل و بنیان‌گذار هلدینگ سولیکو است. سلیمانی دوران دانشگاهی‌اش را در دانشگاه ملی گذراند و از دانشکده علوم ریاضی دانشگاه شهید بهشتی در سال ۱۳۵۰ مدرک لیسانس رشته ریاضی را گرفت وی پس از تحصیل به سربازی رفته و در آن دوره نیز کار خود را آغاز کرد. سلیمانی در طول هفته هر روز تدریس می‌کرد و یک روز را به دانش‌سرا می‌رفت وی در سال ۱۳۵۲ کار رسمی خودش را با فروشندگی لوازم یدکی در بازارچه سعدی شروع کرد و در سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ به صورت جدی‌تر کار را شروع کرد و دو شرکت به نام پروفورم و شرکت دیگری هم به نام مارکتینگ تأسیس کرد. سلیمانی در سال ۱۳۵۶، کار توزیع شیر را شروع نمود و سپس با شرکت کالباس‌سازی گیلان به پخش سوسیس و کالباس پرداخت. وی چندین کار دیگر نیز انجام داد و سپس در سال ۱۳۷۰ شرکت لبنی کاله را به‌عنوان یکی از شرکتهای گروه سولیکو تأسیس کرد. برند کاله تولیدکننده فرآورده‌های لبنی مانند انواع شیر و مکمل‌های آن پنیر، کره، دوغ و ماست است. برند کاله به‌عنوان صادر کننده نمونه کشور در سال‌های (۲۰۰۹، ۲۰۱۰، ۲۰۱۳، ۲۰۱۴، ۲۰۱۶) شد و نوشیدنی‌های آن نیز نشان سلامت و ایمنی را برنده شد. کاله دارای ۱۶ گروه تولیدی می‌باشد و حجم زیادی از بازار لبنی ایران در اختیار گرفته است. شرکت لبنیاتی کاله هر روزه ۲۵۰۰ تن شیرخام را به بیش از ۱۶۰ نوع محصول لبنی تبدیل می‌کند. برند کاله درطول سال بیشتر از ۱۰۰ میلیون دلار صادرات می‌کند و روزانه ۸۰۰ تن ماست تولید می‌کند.
شرکت لبنی کاله با جذب شیر روزانه بیش از ۲۵۰۰ تن توانسته است به‌عنوان بزرگترین قطب اصلی جذب شیر در کشور مطرح شود. سلیمانی با تأسیس شرکت کاله به صنعت غذا حال و هوای تازه‌ای بخشید و با ایده‌های نو باعث عوض شدن صنعت غذای ایران گشت. برند کاله در سال ۱۳۷۴ لوح تقدیری به‌عنوان واحد نمونه صنایع غذایی از وزارت صنایع دریافت نموده و نشان‌های ایزو ۹۰۰۰ – ۲۰۰۰ و HACCP دریافت کرده‌است. در سال ۱۳۹۳ کاله تندیس زرین برند محبوب را دریافت نمود. به گزارش یورو مانیتور این برند در بخش ۴۸ام صنایع غذایی در جهان، برند محبوب و برتر و ۷ سال تنها صادرکننده نمونه در فرآورده‌های لبنی در ایران قرار گرفته است. تنها ایرانی که توانسته با شرکتهای بزرگ غذایی و صنعتی جهان مانند نستله، دنون، کمپینا، بل، هکلند و ایمیبرای همکاری صحبت دوجانبه داشته باشد سلیمانی بوده است. کاله دارای ۱۲ کارخانه زیرمجموعه است. بزرگی کارخانه لبنی کاله ۱۵ هکتار است و در صنایع کل ایران جزء بزرگترین کارخانه‌ها محسوب می‌شود. شرکت لبنی کاله به‌عنوان اولین کارخانه لبنی که توزیع سراسری فرآورده‌های لبنی را در دستور کار خود قرار داده‌است.
هم‌اکنون کاله با استفاده از پخش مویرگی و بالغ بر ۴۴ شعبه محصولات خود را از آذربایجان تا هرمزگان توزیع می‌نماید. بیش از ۴۰۰۰ نفر روزانه در بخش‌های گوناگون شرکت مشغول کار هستند تا بالغ بر ۲۶۵۰ تن انواع فرآورده‌های لبنی را به دست مصرف‌کننده نهایی برسانند. محصولات کاله باعث شده که بخش بزرگی از تولیدات این شرکت به خارج از ایران بیشتر به اروپا صادر شده و این شرکت در طی سالیان گذشته به صورت مستمر به‌عنوان صادرکننده نمونه صنایع غذایی انتخاب شده‌است.
کاله در ابعاد محصول سودآور است نه در حجم عرضه. نقطه قوت برند کاله در بازار بدلیل شناخت درست ذائقه و سلیقه مردم، ایجاد تنوع در محصولات و ورود محصولات جدید به بازار است. در حال حاضر در شرکت کاله سه واحد کسب و کار پنیر، محصولات پاستوریزه و فرادما (UHT) وجود دارد. هرکدام از این واحدها با نوآوری خود، با کیفیت‌ترین و متنوع‌ترین محصولات را در حجم تولید بالا به بازار عرضه می‌نمایند.
در حال حاضر محصولات لبنی شرکت کاله بالغ بر۱۷۰ عدد می‌باشد که در برنامه‌های گسترش دهنده آینده نزدیک تا دو برابر افزایش خواهد یافت. در صنعت لبنی کشور این تعداد محصول یک رقم بی‌همتا به حساب می‌آید. محصولات بسیار زیادی از برند کاله مانند پنیر آمل، ماست میوه‌ای و سون و یونانی، کفیر برای اولین بار توسط کاله ارائه شده‌است. این برند با تأسیس فروشگاه‌های دیجیتال و رسمی خدمات نوین را برای خریداران به‌وجود آورده است. کاله اولین شرکتی است که پنیر پیتزای خود را مخلوطی از سه پنیر فیلافیلا، موزارلا و چیزبرگر ارائه می‌دهد که در نتیجه دارای طعم، کش و رنگ مطلوب برای مصرف‌کننده می‌شود این برند جزء با سابقه‌ترین تولیدکنندگان پنیر پیتزا در کشور می‌باشد.
در سال ۱۳۹۲ برند کاله در دهمین جشنواره ملی قهرمانان صنعت ایران به‌عنوان یکی از ۱۰۰ برند برتر ایران شناخته شد. سلیمانی هم‌اکنون دارای ۴۰ شرکت و ۲۰ کارخانه است و در حال حاضر در ورزش نیز سرمایه‌گزاری بزرگی انجام داده و باشگاه ورزشی کاله را بنیان‌گذاری کرده است.
ایران ایر شرکت هواپیمایی است که حمایت‌کننده پرچم ایران می‌باشد، در همان ابتدای تاسیس این شرکت با نام برند هواپیمایی هما شناخته شد. شرکت هواپیمایی ایران ایر از قدیمی‌ترین شرکتهای هواپیمایی فعال در خاورمیانه می‌باشد. ایران ایر در سال ۱۳۹۲ در دهمین جشنواره ملی قهرمانان صنعت ایران به عنوان یکی از ۱۰۰ برند برتر ایران شناخته شد.
این شرکت سالیانه بالغ بر ۶ میلیون مسافر جابه‌جا می‌کند. شرکت هواپیمایی هما هم‌اکنون به بیش از ۶۰ مقصد داخلی و بین‌المللی پرواز انجام می‌دهد. دفتر مرکزی ایران ایر در فرودگاه مهرآباد تهران قرار دارد و پروازهای داخلی از فرودگاه مهرآباد و پایگاه پروازهای خارجی فرودگاه امام خمینی تهران می‌باشد.
در سال ۱۳۲۱ اولین شرکت هواپیمایی ایران به‌نام ایرانیان ایرویز توسط رضا افشار و غلام ابتهاج که بازرگان بودند تاسیس شد. شرکت هوایی ایرانیان ایرویز در ابتدا از هواپیمای داگلاس دی سی ۳ تشکیل شده بود که بعدها تعدادی هواپیمای داگلاس دی‌سی-۴ و در آخر هواپیماهای ویکرز ویسکونت نیز به ناوگان خود اضافه کرد. این شرکت در آغاز تنها مسیر تهران-مشهد را داشت و به جابجایی بار و مسافر می‌پرداخت. اما کم کم مسیرهای خود را گسترش داد و در مسیرهای داخلی تهران-اصفهان-شیراز-بوشهر-آبادان-اهواز نیز ادامه داد و همچنین در مسیرهای بین‌المللی تل‌آویو، قاهره، بغداد و پاریس نیز فعالیت می‌کرد.
بعد از شرکت ایرانیان ایرویز شرکت هواپیمایی خصوصی پارس یا پرشین ایرسرویس در سال ۱۳۳۳ در تهران تاسیس شد. در ابتدا این شرکت توسط هواپیماهای آورویوک به‌صورت باربری کار خود را آغاز کرد و از طریق آبادان پروازهایی را از تهران به بیروت، بریندیسی و بازل انجام می‌داد. این شرکت با خرید هواپیمای داگلاس دی سی -۷ سی از شرکت بلژیکی سابنا توانست از دو شهرآبادان و تهران به مقاصد پاریس، لندن، بروکس و ژنو پروازهایی را مرتباً انجام دهد.
شرکتهای هواپیمایی ایرانیان ایرویز و پرشین ایرسرویس در ۵ اسفندماه سال ۱۳۴۰ با یکدیگر ادغام شدند و شرکت هواپیمایی ملی ایران (هما) را با نام بین‌المللی (Iran Air) با تمام امکانات و پرسنل دو شرکت گفته شده تأسیس کردند. این شرکت از فروردین ماه سال ۱۳۴۱ فعالیتش را آغاز کرد. برند هواپیمایی هما با استفاده از هواپیماهای داگلاس دی سی ۳، داگلاس دی‌سی-۶، ویکرز ویسکونت و آورویورک پروازهای خود را آغاز کرد و در سال ۱۳۴۲ به عضویت کامل یاتا درآمد.
شرکت هوایی هما به‌عنوان شرکت ملی شناخته شده است “هما” از ترکیب سه حرف نخست هواپیمایی ملی ایران به‌وجود آمد و برای معادل انگلیسی آن که “Iran national airline” می‌باشد به علت طولانی بودن آن از ترکیب ساده تر iranair استفاده شده. در سال ۱۳۴۰ انتخاب آرم برای برند هواپیمایی هما با اعلام فراخوان در روزنامه کیهان و اطلاعات مسابقه‌ای گذاشته شد و داوری آن توسط هیئتی از دانشکده هنرهای زیبا صورت گرفت.
در این مسابقه ادوارد زهرا بیان ۲۲ ساله برنده شد وی با الهام از سرستون‌های تاریخی تخت جمشید و با استفاده موتیف‌های ایرانی طراحی خود را انجام داد. وی الگو پرنده‌ای که در اسطوره‌های ایرانی به نام «هما» بود را برگزید که نمونه‌اش تنها در تخت جمشید یافت می‌شد. در کتاب‌های «گریشمن» باستان‌شناس مشهور فرانسوی نیز نام این پرنده آمده است. سرستون پرنده‌ای را به تصویر می‌کشید که دارای سه خصوصیت منحصر به فرد بود: سر عقاب، گوش‌های گاو و یال اسب. بعضی از منابع آورده‌اند که هما هرگز آرام نمی‌گیرد و در تمام طول زندگی خود تا حدی در اوج پرواز می‌کند که از دیده‌گان نهان شده و هرگز بر روی زمین آرام نمی‌گیرد. این طراح برای لوگوی برند هواپیمایی هما رنگ آبی فیروزه‌ای را پیشنهاد داد.
بدنه هواپیماهای هما سفید است و کلمه ایران ایر به رنگ آبی پررنگ بر روی قسمت جلویی هواپیما نوشته شده‌است. نشان هما هم به رنگ آبی پررنگ بر روی دم هواپیما نقش بسته است و خطی با همین رنگ در بالای آن قرار دارد. رنگ آمیزی هواپیماهای هما توسط یک شرکت آلمانی تهیه شده‌است.
در سال ۱۳۴۴ هما اولین پرواز خود را با هواپیمای جت با استفاده از یک فروند بوئینگ ۷۲۷–۱۰۰ در مسیر تهران–بیروت انجام داد. بعد از آن پرواز شرکت تمام ناوگان خود را تبدیل به هواپیمای جت نمود. عصر طلایی هما با آغاز دهه ۱۳۵۰ شروع شد و در سال ۱۳۵۰ تعدادی بوئینگ ۷۳۷–۱۰۰ و در سال ۱۳۵۳ تعدادی بوئینگ ۷۲۷–۲۰۰ را به به ناوگان شرکت خود وارد کرد. از سال ۱۳۵۴ تحویل هواپیماهای گران‌قیمت بوئینگ ۷۴۷ از نوع ۱۰۰ و ۲۰۰ و اس پی آغاز شد. در اواسط دهه ۷۰ میلادی، بطور روزانه هما پروازهای بدون توقف به قاره اروپا انجام می‌داد هواپیمایی ملی ایران در این زمان تنها در مسیر تهران-لندن بالغ بر سی پرواز هفتگی انجام می‌داد. خط هوایی تهران به فرودگاه جان اف کندی نیویورک در سال ۱۳۵۴ با بهره‌گیری از بوئینگ ۷۰۷ و با یک توقف در فرودگاه هیثرو لندن آغاز شد. برند هواپیمایی هما هواپیماهای دوربرد را در مسیر تهران-نیویورک با خرید بوئینگ‌های ۷۴۷ اس پی بکار گرفت و طولانی‌ترین خط هوایی بدون توقف جهان را راه‌اندازی کرد.
برند هواپیمایی هما قرارداد خریدن دو فروند هواپیمای مافوق صوت کنکورد را با کنسرسیوم انگلیسی-فرانسوی در ۱۶ مهر سال ۱۳۵۱ به امضا رساند. البته در آوریل ۱۳۵۹ با شروع انقلاب اسلامی و دگرگون شدن سیاست‌های حکومت، این قرارداد فسخ شد و این هواپیماها هرگز به ناوگان برند هواپیمایی هما وارد نشدند. هما آخرین شرکت هوایی خارجی بود که قرارداد خرید این هواپیما را فسخ می‌کرد.
برند هواپیمایی هما ۶ فروند ایرباس مدل هما آ-۳۰۰ را در سال ۱۳۵۶ برای استفاده در مسیرهای محلی از شرکت اروپایی ایرباس خریداری کرده و اولین بهره‌بردار هواپیماهای ایرباس در خاورمیانه لقب گرفت. برند هواپیمایی هما در آخر سال ۱۳۵۶ به‌طور روزانه به بیش از ۳۱ مقصد در داخل و خارج ایران از پکن و توکیو تا نیویورک پرواز می‌کرد و در حال تأسیس خطوط هوایی جدیدی به مقصد لس آنجلس و سیدنی بود. در اواخر دهه هفتاد، رو به رشدترین شرکت هواپیمایی جهان و در عین حال یکی از ایمن‌ترین، مدرن‌ترین، و پردرآمدترین شرکتهای هواپیمایی دنیا هواپیمایی ملی ایران شناخته شد. برند هواپیمایی هما پس از شرکت استرالیایی کوانتاس در سال ۱۳۵۵ ایمن‌ترین شرکت هوایی جهان لقب گرفت؛ تا قبل از انقلاب اسلامی تنها حادثه هما مربوط به سقوط یک فروند داگلاس دی‌سی-۳ این شرکت در سال ۱۳۳۱ می‌شد هما در آن سال‌ها سعی داشت از موقعیت استراتژیک ایران به‌عنوان نقطه‌ای میان شرق و غرب عالم به نحو احسن استفاده کرده و ایران را به مرکز ترانزیت بار و مسافر در جهان تبدیل کند.
برند هواپیمایی هما بعد از پیروزی و عوض شدن سیاست حکومت تغییر نمود از ۲۶ فوریه ۱۹۷۹، تعدادی از آن‌ها مانند تهران-تل آویو تعطیل شد و تهران تنها مرکز انجام پروازهای بین‌المللی شرکت شد و قرار شد که فرودگاه بین‌المللی شیراز تنها در موقع لزوم استفاده شود. به این ترتیب شد که تمام فرودگاه‌های ایران غیر از فرودگاه مهرآباد شبکه پروازهای بین‌المللی خودشان را از دست دادند.
طی جنگ ایران و عراق در دهه ۱۹۸۰ در هما پیشرفت چندانی صورت نگرفت و اکثر پروازهای داخلی و بین‌المللی لغو می‌شدند یا با تاخیر مکرر صورت می‌گرفتند. همچنین در آن دوره همه‌ی پروازهای شرکت به مقصد فرودگاه آبادان مرکز فعالیت‌های نفتی ایران تعطیل شد. این روند تا زمان برقراری آتش‌بس بین دو کشور در سال ۱۹۸۸ یافت.
در سال ۱۹۸۱ نام رسمی شرکت به هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران تغییر نمود، هما در این سال ۱٫۷ میلیون مسافر را جابجا کرد.
با شروع دهه ۱۹۹۰ میلادی، به دلیل تحریم‌های اعمال شده علیه صنعت هوایی ایران از جانب آمریکا با وجود افزایش شدید تقاضا برای سفرهای هوایی هما تنها توانست چند فروند هواپیمای کوچک فوکر ۱۰۰ را از شرکت سازنده هلندی آن خریداری کند.
در دهه نود میلادی اتفاق مهمی برای برند هواپیمایی هما افتاد و آن، راه‌اندازی شرکتهای هواپیمایی خصوصی در ایران بود در زمان ریاست اکبر هاشمی رفسنجانی طی سیاست‌های دولت ایران شرکت های هواپیمایی مختلفی مانند هواپیمایی ماهان، هواپیمایی کاسپین و کیش ایر تأسیس شدند و به انحصار هما در پروازهای داخلی و خارجی خاتمه دادند. مهم‌ترین رقیب داخلی شرکت هواپیمایی هما هم‌اکنون ماهان است که در حال رشد می‌باشد.
در اواخر دهه ۱۹۹۰ در زمان ریاست جمهوری محمد خاتمی با بهبود روابط جمهوری اسلامی ایران با اروپا هما قرارداد خرید چند فروند هواپیمای مدرن ایرباس ای ۲۰۰–۳۳۰ را با شرکت اروپایی ایرباس توانست نهایی کند که البته این قرارداد با توجه به فشارهای ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۰۱ لغو شد. شرکت هما ۵ فروند ایرباس آ-۳۱۰–۲۰۰ و ۱ فروند ایرباس آ-۳۱۰–۳۰۰ را در همان سال به صورت دست دوم از ترکیه خریداری کرد. یکی از جدیدترین اقدامات هما خرید دو فروند ایرباس آ-۳۰۰–۶۰۰ دست دوم از شرکت المپیک ایر یونان می‌باشد.
شرکت هواپیمایی هما امروزه به علت تحریم‌های آمریکا علیه ایران ناوگانی فرسوده و قدیمی دارد و این تحریم‌ها مانع راه این شرکت می‌باشد. این شرکت نه تنها جایگاه ممتاز جهانی خود در دهه هفتاد را به کلی از دست داده بلکه با سرمایه‌گذاری برخی کشورهای حاشیه خلیج فارس مانند امارات عربی متحده، قطر و بحرین بر صنعت هوایی خود در منطقه خاورمیانه نیز به‌عنوان یک شرکت هواپیمایی درجه دو شناخته می‌شود.
به علت کمبودهای این شرکت بسیاری از پروازهای بین‌المللی متوقف شده و شبکه پروازی داخلی این شرکت نیز با وجود افزایش تقاضاها تغییر آنچنانی نکرده است. بسیاری از هواپیماهای هما به دلیل نقص‌های فنی جزئی بازنشسته شده‌اند، زیرا هزینه و قدرت تعمیر قطعات آن‌ها را ندارد. نمونه این هواپیماها در فرودگاه مهرآباد دیده می‌شود. یک بوئینگ ۷۴۷ اس پی این شرکت نیز بعد از شکستن ارابه فرود آن در سال ۲۰۰۴ در فرودگاه پکن، بلا استفاده شده‌است. برند هواپیمایی هما سعی دارد با اجاره یا خرید هواپیماهای دست‌دوم از کشور ترکیه یا خرید هواپیماهای روسی قسمتی از کمبودهای خود را رفع کند.
پنج کشور عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد به اضافه آلمان در ژوئن سال ۲۰۰۶ میلادی به جمهوری اسلامی ایران پیشنهاد دادند که به ازای تعلیق فعالیت‌های هسته‌ای امتیازاتی به ایران تعلق می‌گیرد، از جمله این امتیازات لغو تحریم‌های هوایی علیه ایران بود؛ که ایران پاسخ منفی داد.
پس از اجرای توافق هسته‌ای و برداشته شدن تحریم‌ها در سال ۱۳۹۴، شرکت هواپیمایی ایران ایر در ۲۸ ژانویه، توانست قرار داد ۱۱۸ فروند هواپیما با ایرباس امضا کند.
